Library
Profile
ଛାଡ଼ଖାଇ
ଛାଡ଼ଖାଇ
ଛେଳି ଛୁଆଟିକି ଦେଖ
ଟିକି ଝିଅ କରିଛି କାଖ
ଛାଡ଼ଖାଇରେ ଛେଳିର ବଳି
ନଦେବାକୁ ଝିଅର ଅଳି
ନଖାଉ ପଛେ ପୁଷି ମାଉସୀ
ଯାଉ ପଛେ ବିଲ୍ଲିଟା ରୁଷି
ବିଲ୍ଲି ଖାଉ କ୍ଷୀର ଭାତ
ନହେଲେ ହେଉ ବୈଷ୍ଣବ ସେତ
କାହାର କଣ ଯାଏ
ପେଟକୁ ମୁଠେ ଦାନା
ଦେହକୁ ଖଣ୍ଡେ କନା
ହୋଇଗଲେ ଯାଏ
ବିଲ୍ଲି ଫୁଲେଇ କେତେ ହୁଏ
ମାଲିକାଣୀଟା ଉଦାର ଦେଖି
ଘର ଦ୍ୱାରେ ଡେଉଁଛି ସତେକି ସଖି
ହସୁଛି ଝିଅ ଦେଖି ବିଲ୍ଲୀର ଢଙ୍ଗ ବାଗ
ମାଲିକାଣୀ ତା ସହେ
ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କୁ କଣ ବସି ବିଲ୍ଲି କହେ
ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କୁ କହିବ କଣ
ଜାଣନ୍ତି ସବୁ ସିଏ
ଶୀତ ଦାଉରେ ବିଲ୍ଲି ତା ନିଜ ଭାଉରେ
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଫୋଟୋରେ ଦେହଟା ଘଷି ଦିଏ
ମାଲିକାଣୀ ତା କହେ
ମୋ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦେହେ ହଉଛୁ ଘଷି
ଲାଗୁଛି ତତେ ଭାରି ଖୁସି
ନାହିଁ ଆମିଷ ମୋ ଘରେ ଛାଡ଼ଖାଇରେ
ବିଲ୍ଲି ରୁଷିକି ଶୁଏ
ଟିକି ଝିଅଟା ଛେଳି ଛୁଆ କାନରେ
ମନ କଥା ତା କହେ
ଶୁଖୁଆ ଖାଇଲେ ଭକୁଆ ହେବୁରେ ବିଲ୍ଲି
ଦେଖୁନୁ ଛେଳିଟି ଘାସ ଖାଏ
ନିରୀହ ଜୀବ ମାରି ଖାଇଲେ
ପାପ ଯାହା ହୁଏ
ପୁଣ୍ୟ କାର୍ତ୍ତିକ ମାସ କରିକି
ଛାଡ଼ଖାଇରେ
ଦୋଷ ମୁଣ୍ଡେଇବ କିଏ
ସଭିଏଁ ମିଳି ରହିବା ଛେଳି
ଟିକି ଝିଅ କାନରେ କହେ.
