ଛଅ ଋତୁ

ଏକ ବରଷରେ ଛଅ ଋତୁ ଆସେ

   ରୂପର ପସରା ଧରି

ନିଜ ନିଜ ରୂପ ଦେଖାନ୍ତି ଲୋକଙ୍କୁ

   ଆନନ୍ଦିତ ହୋଇକରି l

ଗ୍ରୀଷ୍ମ, ବର୍ଷା, ଶରତ, ହେମନ୍ତ, ସାଥେ

    ଶୀତ, ବସନ୍ତ ଆସନ୍ତି

ବୈଶାଖ, ଜ୍ୟେଷ୍ଠରେ ପ୍ରବଳ ଖରାରେ

    ଲୋକ ହନ୍ତସନ୍ତ ହୁଅନ୍ତି l

ଆଷାଢ଼, ଶ୍ରାବଣ ବରଷା ଋତୁରେ

   ପୁରିଯାଏ ନଦୀ ନାଳ

ସୁଶୀତଳ ହୋଇଯାଏ ରୌଦ୍ର ତାପୂ

   ଧରଣୀ ମାତା ଆମର l

ବରଷିଲେ ଘନ, ଚାତକ ପକ୍ଷୀ ଟି

   ଆନନ୍ଦରେ ଜଳ ପିଏ

ସାରୁ ବୁଦା ମୂଳେ ବେଙ୍ଗୁଲୀ ରାଣୀ ଯେ

   ଖୁସିରେ ସଙ୍ଗୀତ ଗାଏ l

ଶରତ ରୁତୁଟି ଅପୂର୍ବ ସମ୍ଭାର

   ନେଇ ଆସେ ଧରା ପରେ

ଚଉଦିଗ ଦିଶୁଥାଏ ନୀରିମଳ

   ତୋଫା ଜହ୍ନ ଆକାଶରେ l

ମାଆ ଦୁର୍ଗାଙ୍କର ଦଶହରା ପର୍ବ

   ଫୁଟେ କାଶତଣ୍ଡୀ ଫୁଲ

କୁଆଁର ପୂର୍ଣ୍ଣମୀ ଏକ ବଡ଼ ପର୍ବ

   ଅଟେ ସବୁ ଝିଅଙ୍କର l

ହେମନ୍ତ ଋତୁରେ ଶିଶିର ବିନ୍ଦୁ ଟି

   ଘାସଗାଲିଚା ଉପରେ

ପଡ଼ିକରି ଚିକ ଚିକ ମାରୁଥାଏ

    ହରଷ ଜାଗେ ମନରେ l

ହସି ହସି ଆସେ ଶୀତ ସୁନ୍ଦରୀ ଟି

      ପିନ୍ଧିକୁହୁଡି ପାଟକୁ

ସାଲ, ସୁଇଟର, ଟୋପି, ମଫଲର

   ପିନ୍ଧାଏ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ l

ରେଜେଇ, କମ୍ବଳ, ଘୋଡେଇ ହୁଅନ୍ତି

   ରବି କିରଣ ଖୋଜନ୍ତି l

ପରିବା, ପତ୍ର, ସୁବିଧାରେ ମିଳଇ

   ଖାଇ ଖୁସି ହୋଇଥାନ୍ତି l

ଋତୁଙ୍କର ଭିତରେ ସାର ଅଟଇ 

   ଋତୁରାଜ ଯେ ବସନ୍ତ

ସୁଗନ୍ଧ ମଳୟ ପବନ ବିତରି

   ହରଣ କରଇ ଚିତ୍ତ l

ରାଧା କୃଷ୍ଣଙ୍କର ମିଳନର ପର୍ବ

   ହୋଲିରେ ରଙ୍ଗ ଖେଳନ୍ତି

ପୃଥିବୀ ମାତା ଯେ ବିଭିନ୍ନ ରଙ୍ଗରେ

    ରଙ୍ଗାୟିତ ହୋଇଥାନ୍ତି l

ଛଅ ଋତୁ ଙ୍କର ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ରୂପ

    ଜଗତ କଲ୍ୟାଣ ପାଇଁ

ନିଜ ଜୀବନକୁ ଉତ୍ସର୍ଗ କରନ୍ତି

   ଅନ୍ୟକୁ ଆନନ୍ଦ ଦେଇ.