ବର୍ଷାଭିଜା ରାତି ର ସ୍ଵପ୍ନ

 ସାରା ରାତି ମୁଁଯେ ବରଷାରେ ଭିଜି

 ତୁମ କଥା ମନେ ଭାବେ

ରୁଣୁଝୁଣୁ ଶଦ୍ଦେ କାନେ ମୋ ଶୁଣିଲେ

 ତୁମ ପାଦ ପାଉଁଜି ଶବଦେ ।

ଝିଙ୍କାରି ବାହୁନେ ଆତୁର ବିଳାପେ 

 ନୀରବରେ ଫେରିଯାଏ

ବିଜୁଳୀ ଆଳୁଏ ଦିଶେ ତୁମ ମୁଁହ

 ମୁଁ ଭାବନାରେ ହଜିଯାଏ ।

ବହଳ ଅନ୍ଧାର ଉପହାସ କରେ

 ତୁମେ ଆସିଲନି ପ୍ରିୟେ 

ମନ ଆକାଶରେ ପ୍ରୀତି ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ

 ଆଙ୍କେ ଅତୀତର ଛବି ।

ସବୁ ମଧୁରିମା  ଆଜି ଏ ଲଗନେ

 ନୀରବେ ତାକୁ ମୁଁ ଭାବେ

ତାରା ଟିଏ ପରି ହସେ

ରିମ୍ ଝିମ୍ ବର୍ଷା ମୌସୁମୀ ଦେଖିଲେ

 ମୁଁହ ତାର ମୋତେ ଦିଶେ ।

ଏଇ ମୌସୁମୀ ଶୀତୁଆ ସଂଜରେ

 ଉଠୁଥିଲି ଯେବେ ଥରି

ଗୋଲାପି ଓଠର ଲାଜୁଆ ଆଖିରେ

 ସମର୍ପିତା ଅପସରି

ତୋଳିଥିଲା ମଧୁକୁଞ୍ଜ

ତା ବିନା ଆଜି ଏ  ଶ୍ରାବଣୀ ଲାଗଇ

 ଫିକା ଫିକା ଲାଗେ ସଞ୍ଜ ।

ଦେଖିଥିଲି ଗୋରୀ ଗତ ଯାମିନି ରେ

 ସପନ ରାଇଜେ ହଜି

ଆସିଥିଲ ମୋର ମନ କାନନ କୁ

 ଚନ୍ଦ୍ରିକା ରେ ଭିଜିଭିଜି 

ଝରି ପଡୁଥିଲା ସୁଧା

ସପନ ନାୟିକା ମାନିନୀ ଗୋ ମୋର

 ଅନୁପମା ନିଶିଗନ୍ଧା ।

ସରିଗଲା ନିଶି ହଜିଗଲା ଶଶି

 ଉଷା ହସି ଆଗମନ

ବିହଙ୍ଗ ରାଗିଣୀ ବନ୍ଦନା ଗୀତିରେ

 ଅଧା ରହିଲା ସପନ

ଉଠିଥିଲା ମନେ ଊର୍ମି

ଅଳସ ତନୁ ମୋ ନିଦୁଆ ଆଖିରେ

 ଖୋଜୁଥିଲା ସ୍ଵପ୍ନ ରାଣୀ ।