ବନ୍ଧୁ

ବନ୍ଧୁ ଅଟେ ଦୁଇମନ ମିଳନର ସେତୁ,          ତିଷ୍ଠିଥାଏ ପରସ୍ପର ସହଯୋଗ ହେତୁ |           ଆପଦ, ସମ୍ପଦ ଅବା ବିପଦ କାଳରେ,           ପ୍ରକୃତ ବନ୍ଧୁ ହିଁ ସଦା ଥାଏ ସେ ବେଳରେ | ଅସୁବିଧା ବେଳେ ଯେ ବଢାଏ ନିଜ ହାତ,         ପ୍ରିୟ ବନ୍ଧୁ ସିଏ ଯିଏ ଅଟଇ ନିଃସ୍ଵାର୍ଥ |            ସୁଖ ଦୁଃଖ ବାଣ୍ଟିବାରେ ହୁଅଇ ସହାୟ,       ଛାଡ଼ିଯାଏ ନାହିଁ କେବେ ପଡିଲେ ଅସମୟ |ରାଜଦ୍ୱାରେ,ଦଣ୍ଡେ ଅବା ଥିଲେ ଶ୍ମଶାନରେ,      ପ୍ରକୃତ ବନ୍ଧୁ ଯେ ସଦା ଥାଏ ସେ ପାଖରେ |      ବନ୍ଧୁ ହେବ ଯେମିତିକା ଆକାଶ, ବାଦଲ,        ସାଗର ସହ ଯେମିତି ଗଚ୍ଛିତ ଯେ ଜଳ |         ପ୍ରେମ ଭକ୍ତି ଭାବ ସଦା ଥିବ ବନ୍ଧୁତ୍ୱରେ,      ସଚ୍ଚୋଟ ଓ ତ୍ୟାଗରେ ବନ୍ଧୁତା ତିଷ୍ଠି ପାରେ |ପାଠକେ ଗୋଟିଏ କଥା ମନେ ରଖିଥିବ,          ବନ୍ଧୁ କୁ କେବେ ଯେ ତୁମେ ଧୋକା ନ ଦେବ | ବନ୍ଧୁତ୍ୱ ବଜାୟ ରହେ ଶ୍ରଦ୍ଧା ବିଶ୍ୱାସରେ, ଶୁଭକାମନା ରହୁ ମନ, ନିଃଶ୍ୱାସ ରେ |           ପୁରାଣ ଯୁଗେ ଯେମିତି ହନୁମାନ ରାମ,           ପ୍ରିୟ ବନ୍ଧୁ ପରିଚୟ ଶ୍ରୀ କୃଷ୍ଣ ସୁଦାମା |          ଏମିତି ବି କିଛି କିଛି କଥା ରହିଥାଏ,               ବନ୍ଧୁ ବିନା କାହା ଆଗେ ପ୍ରକାଶ ନ ହୁଏ |  ମନଖୋଲି କହିଦେଲେ ହୃଦୟର କଥା,        ସୁବାକ୍ୟ ରେ ଶତ୍ରୁତା ବି ହୁଏରେ ମିତ୍ରତା |        ବନ୍ଧୁ ଅଟେ ଜୀବନର ଏକ ଅନୁକୋଣ,             ବନ୍ଧୁ ବିନା ଜୀବନଟା ହୋଇଥାଏ ଶୂନ୍ୟ |       ହିଂସା, ଦ୍ୱେଷ,କପଟକୁ ମନୁକରି ଦୂର,         ସଚ୍ଚୋଟ ମନରେ ଏକ ବନ୍ଧୁ ଯେ ସ୍ୱୀକାର |        ବନ୍ଧୁ ସାର୍ଥକ ହୋଇବ ଆମ ଜୀବନର,        ରୋଗୀର ବନ୍ଧୁ ଯଦି ହୋଇବ ଡାକ୍ତର |             ଛାତ୍ର ଯଦି ବନ୍ଧୁ ବୋଲାଇବ ଶିକ୍ଷକ ର,        ପାଠକ ବନ୍ଧୁ ହୋଇଲେ ଲେଖକ ର |            ସନ୍ତାନ ଯେବେ ହେବ ଷୋହଳ ବୟସର,         ବନ୍ଧୁ ସମ ମଣିବ ପିତାମାତା ତା'ର |             ଏମିତି ହିଁ ବନ୍ଧୁ ନାମେ ବହୁ ଉପାଖ୍ୟାନ,        ଏତିକି ଜଣାଇ କରେ ବନ୍ଧୁଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ||