ବିସ୍ମୃତ ଚନ୍ଦ୍ରମଉଳି...

ବିଷୁବ ଲଗ୍ନର ଚନ୍ଦ୍ର ମଉଳି ମୁଁ, 

ଆଖିରେ ଫୁଟଇ ଜ୍ୱଳନ୍ତ କଇଁ, 

ବିସ୍ମୃତ ଜ୍ୟୋସ୍ନାର ଅଂଶୁ ଦଂଶନେ 

ପଡିବି ନାଇଁକି ସହିବି ନାଇଁ...|

ଅସ୍ତରାଗର ରକ୍ତିମ ଆଭାରେ 

ଅରୁଣିମା ସାଜି ଆସିଲେ ଉଇଁ 

ଇନ୍ଦ୍ରସଭାର ଭାଟର କୁହାଟ

ହୃଦୟେ ଝରାଏ କୁହାଟ ପୁଣି...|

ନନ୍ଦନବନର ଭଗ୍ନ ଶାଳାରେ 

ମୋହିନୀ ମଗନେ ଛନ୍ଦ ତୋଳି, 

ଗନ୍ଧର୍ବ ଛାତିରେ ନିଖୁଣ ନିହାଣ 

କମ୍ପନ ହୁଏ କ୍ଷଣକୁ କ୍ଷଣି...|

ଏଇ ବିସ୍ମୃତ ମଉଳା ତିଥି 

କୃଷ୍ଣ ଚୂଡାରେ ମଳୟ ତୃଷ୍ଣା 

ବିଦାୟୀ ବର୍ଷ ଅତିଥି, 

ସେଇ ପ୍ରଲୁବ୍ଧ ଲାବଣ୍ୟ ଗନ୍ଧେ 

ରଜନୀ ଗନ୍ଧାର କୃଷ୍ଣବେଣୀରେ 

ଚନ୍ଦ୍ରଚୂଡା ମୁଁ ସାଜେ...|

*******-********