ବିଚଳିତ ଆଜି ମଣିଷ

କେତେ ବିଚିତ୍ର ଏବେ ଏହି ମହାମାରୀ ,ଦେଖ ଲାଗୁଛି,

ଆସିବା ଦିନରୁ ସିଏ ,କେତେ କେତେ ଜୀବନ ନେଇଛି |

ଲାଗୁଛି ଆସିଛି ସିଏ ,ହୋଇ ସତେ ବଡ଼ ଅହଙ୍କାରୀ

ମାନୁନାହିଁ କାହା ବୋଲ ଗର୍ଜୁଛି ସିଏ ହୁଙ୍କାର ମାରି |

ସାରା ଦୁନିଆ ଆଜି ପଡିଛି ତାର କୃର କବଳରେ ,

ହସୁଚି ଗର୍ବରେ ସିଏ ,ସମୟକୁ ଦେଖି ଆଖିଠାର ମାରେ |

ଆଜି ମଣିଷ ବଡ଼ ବିଚଳିତ ,ଦେଖି ନିଜର ସର୍ବନାଶ ,

ଦେଖୁଛି,କିନ୍ତୁ କିଛି କରି ପାରୁନାହିଁ ହୋଇଛି ବିବସ |

ଜୀବ ଚାଲିଗଲେ ,ପୁଅ ପତ୍ନୀ ଛୁଇଁ ନପାରନ୍ତି ମୁହଁ ,

ଦୂରରୁ ରହି ଖାଲି ଦେଖନ୍ତି ,ବୁକୁରେ ଧରି କୋହ |

ଶେଷ ଯାତ୍ରାର ମଶାଣି ଭୁଇଁରେ ,ଆତ୍ମୀୟ ନକରନ୍ତି କର୍ମ ,

ଏହି କରୋନା ମହାମାରୀ ,କରାଉଛି ଆଜି ସବୁ ଅଧର୍ମ |

ଦୋକାନ ବଜାର ଠାରୁ କଳ କାରଖାନା ,ବନ୍ଦ ରହୁଛି ,

ପେଟ ପାଇଁ ଆଜି ,ମଣିଷ ଲୁଚି ଲୁଚି କାନ୍ଦୁଚି |

ବିଦ୍ୟାଳୟ ଆଜି ବିଦ୍ୟାର୍ଥୀଙ୍କୁ ସବୁ ହୋଇଛି ଯିବାକୁ ମନା,

ଶିକ୍ଷାଦାନ ଆଜି ବ୍ୟବସ୍ଥା ଭିତରେ ,ସାଜିଛି ଏକ ବାହାନା |

ବିଚଳିତ ଆଜି ମଣିଷ ହୋଇଛି ,ଖୋଜୁଛି ବଞ୍ଚିବାର ରାସ୍ତା

ସବୁକିଛି ଏବେ ମହଙ୍ଗା ହୋଇଛି ,ଜୀବନ ହୋଇଛି ଶସ୍ତା |

ଅର୍ଥାଭାବେ ବିଚଳିତ ଆଜି ମଣିଷ ,ହାତ ଟେକି ବସିଛି ,

ଦରାଣ୍ଡି ହେଉଛି ,ବଞ୍ଚିବାର ରାସ୍ତା ନିଜେ ନିଜେ ଖୋଜୁଛି |

ମଶାଣି ଭୁଇଁରେ ନିର୍ଜୀଵ ଶରୀର ,ଧାଡିରେ ସବୁ ରହିଛି ,

ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ଆଜି ଶେଷକ୍ରିୟା ପାଇଁ,ଅପେକ୍ଷାରେ ଅଛି |

ଏହି କରୋନା ଆସିଲା ,ସଂସାରରେ ଧ୍ୱଂସର ଲୀଳା କଲା

ପ୍ରତିବାଦ ପାଇଁ କେହି ନାହିଁ ,ମନ୍ଦିର ଝୁଲୁଛି ତାଲା |

ତାକୁ ଡରି ଲାଗେ ,ଏବେ ଦେବତା ଯାଆନ୍ତି ଲୁଚି ,

କିମ୍ବା ବିଚଳିତ ଆଜି ମଣିଷକୁ ,କିଛି ଶିକ୍ଷା ଦେଉଛି !

ବୁଝି ହୁଏ ନାହିଁ କିଛି ,ତେଣୁ ବିଚଳିତ ଆଜି ମଣିଷ ,

କରୋନାକୁ ଦୁନିଆରୁ ବିଦା କରିବାକୁ ,ନାହିଁ କାହାର ସାହସ |

ହସୁଚି କରୋନା ଦେଖି, ବିଚଳିତ ଆଜି ମଣିଷ ହେଉଛି ,

ଧୀରେ ଧୀରେ ସିଏ ,ତାହାର ପ୍ରଭାବ ବିସ୍ତାର କରୁଛି |