ଭୁଲିବିନି କେବେ

ମେଘ ଓଢଣାରେ ଲାଜ ସରସର

ଗାଆଁ ମୋ ଦିଶେ ସୁନ୍ଦର 

ପହିଲି ଆଷାଢେ ଲାଗେ ସୁଶୀତଳ 

ବର୍ଷା ରିମଝିମ ସ୍ବର ।

ଦେଖି କଳାମେଘ ବନ ଉପବନେ

ପୁଚ୍ଛକୁ ଟେକି ମୟୂର

ନାଚଇ ଉଲ୍ଲାସେ ମନରେ ହରଷ

ପ୍ରକୃତି ଶୋଭା ଭଣ୍ଡାର ।

ପାଚଇ ପଣସ ଜାତି ଜାତି ଆମ୍ବ

ସୁଆଦିଆ ବଡ ମିଠା

ବାସି ଉଠେ ମଣ୍ଡା ଆରିସା କାକରା

ସୁମଧୁର ପୋଡ଼ପିଠା ।

ଚାଲେ ହଲିଝୁଲି ଲାଲ ଟହଟହ

ଟିକିଲି ସାଧବ ବୋହୁ

ବାସେ ଭୁରୁ ଭୁରୁ ମାଟିର ସୁଗନ୍ଧ 

ଲାଗେ ନୂଆ ନୂଆ ସବୁ ।

ବରଷକେ ଥରେ ରଜ ସଜବାଜ 

ନିଆରା ମଜା ମଉଜ

ଖସେ ଖୁସି ଚାନ୍ଦ ମୋ ଗାଁଆଁ ମାଟିରେ

ପଟାଦୋଳି ହୁଏ ସଜ ।

ଭୂମିରେ ପାଦକୁ ନ ଥୋଇ କୁମାରୀ

ଖେଳିଥାନ୍ତି ରଜଦୋଳି

ମେଳି ହୋଇ ପିଲା ଖେଳନ୍ତି କବାଡି

ତାସପଶା ବୋହୁଚୋରି ।

ସୁବେଶେ ସଭିଏଁ ମନ ଆନନ୍ଦରେ

ଖାଇଥାନ୍ତି ଖିଲିପାନ 

ନୃତ୍ଯ ସଙ୍ଗୀତର ଚାଲେ ସମାରୋହ 

ରଜପର୍ବ ତିନିଦିନ ।

ରଜ ଅବସର କୃଷକ ମନରେ

ଭରିିଦିଏ ନୂଆ ସ୍ଫୃର୍ତ୍ତି

ଉତ୍ସାହ ଆଗ୍ରହେ ହୁଏ ଚାଷବାସ

ବେଉଷଣ ସୁପ୍ରସ୍ତୁତି ।

ଧନ୍ଯ ରଜପର୍ବ ଉତ୍କଳ ସଂସ୍କୃତି

ମହକ ଅତୁଳନୀୟ

ଭୁଲିବିନି କେବେ ଚନ୍ଦନ ଚର୍ଚ୍ଚିତ 

ଗାଆଁ ଭିଜାମାଟି ମୋହ ।