ଅତ୍ୟାଚାର

ମୋର ଯେତେ ସବୁ                   

   ଭାବନା ଆଜି ବ୍ୟର୍ଥ                

 ସତେ ଯେମିତି ଭିନ୍ନ ଏ ପୃଥିବୀ,            

   ଫୁଲଟିଏ ମୁଁ                         

 ଫୁଟିବାକୁ ଦେଲେ ତୋ ଫୁଟିବି । 

ଇଚ୍ଛା ହୁଏ ତୁଚ୍ଛ

ସ୍ଵପ୍ନର ବାଲିଘରେ ଛଟପଟ ପ୍ରାଣ,

ଉଡିବାକୁ କାହିଁ ଆକାଶ ?

ଲୁହ ନଈରେ ଯାଯାବର ମନ

ଖୋଜିଲେ ମିଳୁନି ସେ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର,

ଆଶାୟୀ ହୃଦୟ

କଣ୍ଟାରେ ଆଘାତ।

କେତେ କଣ ଏଠି।                        

 ଭୁଲି ବି ହୁଏନା କିଛି।                  

    ଅଭୁଲା ପଣ ଦିଏ                     

     ଭାରି ଯନ୍ତ୍ରଣା,

ବିଶ୍ଵାସ କାହିଁ !

ନିଶ୍ଵାସରେ ନାହିଁ ଚନ୍ଦ୍ରର ଠିକଣା ।

ହୁତୁହୁତୁ ହୋଇ ଜଳୁଥାଏ

ଦେହରେ ନିଆଁର ବାସ୍ନା,

ଖାଁ ଖାଁ ଲାଗେ ବୟସର ଋତୁ

ମୋତେ ପୁଣି ସାଉଁଟିବ

ଏଠି କେଉଁ ବା ସହର ?

ଏଠି ତୋ ଖାଲି

ଜଖମ ଛାତିରେ

ଉଜୁଡା ରାତିର ଖବର ।

ରାହା ଛାଡ଼ିଲେ

ସାହା ମିଳେନା ,

କାହା ପାଇଁ ଏଠି କିଏ ?

ତଥାପି ଡରିଡରି ତ ବଞ୍ଚିବାକୁ ହୁଏ ।