ଆଦରିବା ପୁରୁଣା ସ୍ମୃତି

କାହିଁକିରେ ଧନ   ଅବୁଝା ହେଉଛୁ

ଶୁଣୁନୁ ମା'ର କଥା

ଖେଳନା ପାଇଁକି    ଉଦାସ ବଦନ

ନଦେଇ ପାରିଣ ବ୍ୟଥା ।

ଖେଳନା କଣ୍ଢେଇ ତୋ ହାତେ ଭଣ୍ଡେଇ

ଘର କାମେ ଥାଏ ବ୍ୟସ୍ତ 

ଆଜି ସେହି ସୁଖ ସ  ସୁବିଧା ଲିଭିଛି

କରୋନା କରିଛି ଗ୍ରସ୍ତ ।

ଜୀବନ ବଞ୍ଚିଲେ  ଐଶ୍ଵର୍ଯ୍ୟ ବଞ୍ଚିବ

ଏହା ତ ନିରାଟ ସତ୍ୟ

କ୍ଷଣିକ ଆନନ୍ଦ  ଉପଭୋଗ୍ୟ ପାଇଁ

ତ୍ୟାଗ କରିବା କି ମର୍ତ୍ତ୍ୟ ।

ଲୁଡୁ ପଶାପାଲି    କଉଡିର ଖେଳ

ପୁରୁଣା ହୋଇଛି ସିନା

ସେହି ଏବେ ସାଥି  ଜୀବନ ସାରଥୀ

କରନା ଅବମାନନା ।

ସମୟ ସାଙ୍ଗରେ   ତାଳ ଦେଇ ଯିଏ

ଚଳୁଥାନ୍ତି ଏ ସଂସାରେ

ଜୀବନ ଯୁଦ୍ଧରେ    ନିଶ୍ଚୟ ଜିତିବେ

ସୌଭାଗ୍ୟକୁ ଧରି କରେ ।