विठ्ठला

आक्रंदते मन माझे

कसे शांतवावे त्याला

माझ्या जिवाच्या वेदना

आज सांगू मी कुणाला ।।१।।

वाचा गेली मुका झालो

काही सांगता येईना

भोग भोगू तरी किती

दुःख संपून जाईना ।।२।।

काही दिसता दिसेना

दृष्टीवाचून आंधळा

तुझ्याकडे येत नाही

पाय असून पांगळा ।।३।।

गोड किती रूप तुझे

नाही कधी गूण गात 

नाम कानी येत नाही

प्रपंचाच्या गोंगाटात ।।४।।

सुखे होतो तुझ्या हाती

हात हातून सुटला

दूर गेलो दुःखी झालो

मनी विरह दाटला ।।५।।

तुझ्या भेटीसाठी आता

जीव माझा व्याकुळला

वात्सल्याने मांडीवर

उचलून घे विठ्ठला ।।६।।