वादळवारे
वादळवारे
सुटे वादळ सुसाट
कसा दर्या उसळला
काय करशील मानवा?
गर्व उद्दाम जिरला
घोर वादळ तडाखे
किती योजना करिसी
व्यर्थ तुझा अट्टाहास
श्रेष्ठ स्वतःला मानिसी
किती बाधित शापित
कसे स्वर्गलोकी गेले
ईश्वरेच्छा बलियसी
फक्त म्हणणे उरले
नियतीच्या हातातील
बाहुलेच कळसूत्री
राजा निसर्गाशी घ्यावी
जमवूनी तूच मैत्री
नसे हातात तुझिया
जीवनाचे रे सुकाणू
जगन्नियंत्याच्या हाती
तोच सूत्रधार जणू