ती रात्र
ती रात्र
ती रात्र वेगळी होती
संवाद मूक जाहले
स्पर्शात चांदणी ओली
श्वास हे बोलके झाले
झरझरणाऱ्या धारा
तुफान वाहतो वारा
मला जमलेच नाही
रोखून ठेवण्या गारा
झटकता केस ओले
निसटून क्षण गेले
ओघळले सारे गाली
शिंपल्यात मोती झाले
कांकणे वाजली हाती
किणकिण कानी आली
मोगरा सुगंधी झाला
आठवांची गर्दी झाली
प्राजक्त सुगंधी होता
फुले उधळती गंध
वाटेवर थांबलेला
प्रितीचा तो मधुगंध
धुंद सांज आठवली
त्या आपल्या सांज भेटी
वाटेवर राहिलेल्या
पाऊल खुणांची दाटी
आजही बकुळ माझा
हळवा मलूल होतो
पापणीत साठलेले
क्षण तो मजला देतो
जमले कधीच नाही
रोखून तिला पाहिले
डोळ्यांत जीव गुंतला
मन तिकडे राहिले
विसरून गेली तेव्हा
गुलाबी रेशीमझेला
आजही मनात माझ्या
तो जपून ठेवलेला
मागे वळून पाहता
साद मधुर ती आली
घुंगरू वाजले कानी
ही सांज कोवळी झाली
सांगू कुणा ही काहिली
आतल्या मनात झाली
क्षण निसटून गेले
आज आठवण आली....!!!