संकट
संकट
पुन्हा नव्याने दारी येती, घात तुमचा करण्या.
बेसावध आपुन असू तेव्हा, वेळे सोबत मारण्या.
सांगायला काळजी दिसायला देखावा, बाकी आहे तेच चालू.
लवकर अक्कल आली नाही तर, जीव साऱ्यांचे घालू.
चुकी एकाची शिक्षा सर्वांना, हा कसला न्याय आहे.
एकमेकांना वाचवण्यासाठी, एकमेकांची हीच खरी सोय आहे.
राहू तत्पर करू सामना, सगळे मिळून एकजुटीने.
एकदाचा नक्कीच संपेल तो, आपल्याच त्या त्रुटीने.
सगळी काळजी कर्तव्य नियम, पाळू आपण जोमाने.
व्यक्तिगतरित्या दाखवून देऊ, लायकी आपली कामाने.
या आधीही लढ्लो आपण, प्राण पणाला लाऊनी.
आता थांबू तेव्हाच, संपूर्ण संकट परतावुनी.