प्राक्तन

भर दुपारी , आग सूर्याची

तिला सवय , विटा नेण्याची

दिन एकेक , जाई निघून

आस आशेची , जाई विरुन

घर एकेक , होई बांधून

तप्त सूर्याच्या , झळांमधून

नसे पोटात , अन्नाचा कण

पोटासाठी , करी वणवण

ऊन सोसून , काळीठिक्कर

कधी संपेल , सारा कहर

दिसामागून , दिस उगवे

मनी विचार , नवा पालवे

आता कळले , अशी दुपार

आयुष्यात , नाही ढळणार

नशीब फाटके , एखाद्याचे

प्राक्तन तयाला , म्हणायचे