मंगळागौरी

श्रावण आला, येत मंगळागौरी ।

हिंदोळ्याभोवती जमलेल्या पोरी ।।

रुसून बसलेली यादवराणी ।

सखीसंघात गाते श्रावणगाणी ।।

भरजरी कशी ल्याली नऊवारी ।

माणिकांची नाकी नथ कारवारी ।

अंगठी, कंठी कंठा चपलाहार ।

लाजऱ्या कळीला साजरा शृंगार ।

जन्मभर तिला सासरचा वसा ।

पतीदेव तिचा महादेव जसा ।।

माहेरवाशीण जागरी रंगली ।

उखाण्यात बाई उगाच लाजली ।।

नको तिला कधीही वाडा चौकाचा ।

त्याच्यासह फक्त ध्यास कुंकवाचा ।।

इवल्याश्या तिच्या अनंत विश्वात ।

इवलीशी प्रेमकथा श्रावणात ।।