Library
Profile
अरुण दाते
अरुण दाते
स्वरगंगेच्या काठावरती असे अचानक उदासवाणे
वाटू लागले कसे हरवले दातेंचे ते अवीट गाणे
दिवस तुझे हे फुलायचे अन तसेच नेहमी वाटत होते
झुलता झुलता कसे विसरले गाणे मन जे गात होते
किती खेळलो अंगणी आम्ही सवंगड्याना सोबती घेऊन
भातुकली ती अर्ध्यावरती गेले डाव हा अर्धा मांडून
स्वर कधी चुकलाच नाही चुकले मात्र अंदाज थोडे
कायम तरुण समजत होतो पण तेही थकले होते थोडे
डोळे होते कशासाठी स्वप्नात गुंतून जाणे होते
सोबतीला प्रेमळ मैत्र दातेंचे ते गाणे होते
अविरत ओठी रामहि होता भक्तिमय ते जगणे होते
हृदयातूनि ओठांवर खुलले दातेंचे ते गाणे होते
आता मागे तरीही उरले बरेच गाऊन असे सोडले
मी ते झोळीत भरू लागलो अरुण अस्त झाला जेथे
तरुणाईत अनेक मैफिली खरेच किती मजा घेतली
एक अश्रू येई न सांगता वाट आता धूसर झाली...
अजूनही येते गुंजत आहे दातेंचे ते अवीट गाणे
सूर खणखणीत सांगतात बघ असे दाते न पुन्हा होणे
