झळा
झळा
पुन्हा..पुन्हा जखमांच्या
वेदनांना येती कळा ,
अन् खपलीवरच्या
किती सोसाव्या मी झळा !
कित्येकदा केला पण..
फुलवेन मनी मळा ,
माती काळजाची सुकी
हाती फुटलेला फळा !
कधी गवसली नाही...
आनंदाची पेटी काही ,
काय कोरू हृदयात
कुणा..कुणा देऊ ग्वाही !
वार आत लपलेले..
वर हास्य मुखावर ,
देखाव्यात चिंब सारे
ओझे भावनांचे घर !
माथ्यावर सूर्य उभा..
जाळे थर अपेक्षांचा ,
सोसवेना परी आता
उष्माघात आकांक्षांचा !
तग धरून तरीही..
तरु उभा धरणीत ,
शोधे हास्याचे कारण
क्षणोक्षणी करणीत !