कथा

धीरगंभीर रहायलाच हवं..

असं काहीच नसतं ,

आपल्यातलं मूल

नेहमीच लहान असतं !

थोडंसं हसलं तर..

नाव कुणी ठेवत नसतं ,

अडचणी सर्वांना येतात

पण गळायचं थोडी असतं ?

गेलेले क्षण येत नसतात..

हवे तसे घडत नसतात ,

वेळाकाळाच भान ठेवत 

जगून तरी घेता येतात !

आला दिवस माझा..

कालचा होता बरा ,

उद्या..परवाचं सोडा

हा आजचाच दिवस खरा !

थांबायचं कुठे क्षणभर..

हे ही थोडं कळलं पाहिजे ,

त्यातली मजा मणभर

साठवत वळण वळलं पाहिजे !

आपापले प्रवास सांभाळत..

मार्गक्रमण करायचं असतं ,

पण नव्या रस्त्यावर जाताना 

जुन्या दोस्तांना विसरायचं नसतं !

हसत..हसत का होईना..

दुःख हलकं करायचं असतं..

काहीच न बोलता मग ,

उगीच शांत रहायचं नसतं !

आपल्याच जीवन फूलावर..

फुलपाखरू आपणच व्हायचं असतं ,

आकाश कोणतही का असेना

इंद्रधनु तर आपणच व्हायचं असतं !

रोज काही लिहिण्यासाठी..

जुनं सारं पुसावंच लागतं ,

पुसता..पुसता लिहितानाच मग

नवीन आयुष्य कथेचा जन्म होतो

नवीन आयुष्य कथेचा जन्म होतो !