गुरू

गुरूंचा महिमा कसा वर्णावा

शब्द पडती अपुरे तयासाठी

कितीही केली पराकाष्ठा

कमीच असे त्या गुरूंसाठी

गुरूंनीच दिला ज्ञानाचा प्रकाश

अंधारमय जीवनात उजेडाची वाट

त्यांच्याविना जीवन व्यर्थची वाटे

नाही होत तयांविना सुखाची पहाट

आयुष्याला वळण लावले तयांनी

आज जी घडली तयांमुळेच

जीवनाला माझ्या मिळाले पंख

आकाशी मी उडते तयांमुळेच

गुरूपुढे होते नतमस्तक आता

तयांच्या चरणी ठेवून माथा

आयुष्यात कितीही झाली मोठी

तरीही गाईन माझ्या गुरूंच्याच गाथा