गानसाम्राज्ञी लता मंगेशकर

ओंजळीतून काळाच्या मोगरा                                

ओघळून गेला कसा हो आज                             

गंध स्वरांचा अनमोल सारा                                   

करून हृदयाहृदयावर राज ॥ १ ॥

श्वासाबरोबर म्हणावा कसा                                 

हरपावा तव कंठातला सूर                                

भेदून गेला क्षितिज तो असा                                 

विश्व अंतःकरणी जो सर्व दूर ॥ २ ॥

घालता अशी मोहिनी आवाजाची                               

षट् दशकाची स्वर वाटचाल तुझी                            

राहील सकल जगतावर ती ताजी                               

घालत आमुच्या मनामनात रूंजी ॥ ३ ॥

  

अनंतात विलीन होण्या चालला                               

आत्मा तव अगम्य त्या प्रवासास                                

भाव ओला गहिरा हिंदू हृदयातला                              

निशब्द कसा त्या कातर स्वरास ॥ ४॥

 

गाण कोकिळा तूची गाण साम्राज्ञी                              

अजरामर तू जोवर चंद्र सूर्य चराचरी                            

करतील राज हरेक तुझीच गाणी                          

वेळोवेळी अबाल वृद्ध सकलांतरी ॥ ५ ॥