अवयवदान

अवयवदानाइतके मोठे दान नाही .

ही तर दातृत्वाची परिसीमा ..तीही आपल्या अस्तित्वाच्या अंतानंतर ...

अवयवदान...

धडधाकट शरीर

 हे तर देवाचं वरदान .

वापरुन झाल्यावर 

अग्नीमधे बेचिराख होण्याआधीच ..

देऊ शकेल ना ..तेही..

एखाद्याला ..जीवनदान 

तुमच्या संपण्यानंतरही पहात रहातील हे जग ..तुमचे डोळे .

एखाद्या अज्ञात बालकाचे 

पूर्ण होईलही स्वप्न कोवळे

तुमचं लिव्हर तुमची किडनी 

तुमचं स्वादुपिंड ...नि हृदयसुद्धा ...

कोणासाठी ठरतील आशेचे किरण ...

तुमचं अस्तित्व शेवटाला आलं ..

तरी कोणाच्यातरी हृदयाची चालू राहील ना धडकन...

तसंही ...आपल्यामागे काय होतं आपल्या शरीराचं ..

ना वेदना ...ना भावना 

पण जाता जाता

 पूर्ण करता येतील ना ..

कुणाच्यातरी मनोकामना...

सूर्यपुत्रानं तर देऊन टाकली जिवंतपणीच

कवचकुंडलंही ...स्वतः वेदना सोसून ...

मग हरकत काय आहे ?

थोडंसं पुण्य जमा करायला ..

मरणोत्तर देहदान करुन?

अवयव दान ..ही तर 

दानाची परिसीमा..

दानाने या सुखावेल नक्कीच ...

 तुमचाही आत्मा नि 

वरुन सारं पहाणारा..

तो सर्वसाक्षी परमात्मा..