आईची शिकवण
आईची शिकवण
लेक पुसते आईला
जाते कसे फिरते गं
पाळीवर पाळी घासू
पीठ कसे दळते गं
निरागस माझा जीव
खुंटा पेलण्या अधीर
माता शिकवी हसून
जाते फिरण्याची रीत
एक पाळ माहेराची
एक पाळ सासरची
घास स्नेहे घालुनिया
खुंटा बनू दळायची
थापू नात्याची भाकरी
अन्नपूर्णा होऊनीया
भुकेल्या जीवाची दया
वर देयी विठुराया
जाते नव्हे आहे चक्र
भोवती तुझ्या फिरते
सुखदुःखाच्या फेऱ्यात
प्रेमाने खूंटा रोवते
बळकट कर हात
नाही सोपे दळायचे
संसाराच्या फेऱ्यावर
ओवी गात जगायचे