आदरणीय सुषमाजी.....
आदरणीय सुषमाजी.....
शांत जाहली धडाडणारी तोफ अचानक आज
वक्तृत्वाचा जणू धबधबा शालीनतेचा साज
भल्या भल्यांना वेळोवेळी सुनवीत बोल खडे
देशहिताच्या समोर काही मानलेच ना बडे
होऊनी दुर्गा सहज फाडले देशद्रोही किती
राष्ट्राच्या या अखंडतेवर सदैव केलीत प्रीती
राजनीतीतील सोज्वळ चेहरा आयुष्य निर्मळ साफ
कार्याचा तर असा झपाटा केवळ वारेमाप
जीवन अवघे सहज वेचुनी आपल्या देशासाठी
‘सुषमा’ गेल्या चुटपुट लावून ‘स्वराज’ ठेवून पाठी
संस्कृतीचे ते रूप बोलके कुंकुम झळके भाळी
किती सहजता मृत्यूला अन देतानाही टाळी
नजरेपुढूनी मुळी हलेना अजुनी त्यांची मूर्ती
श्वास मोजला हरेक करण्या कर्तव्याची पूर्ती
कधी कुणाची बहिण झाल्या वेळप्रसंगी आई
मात्र सांगतो केलीत खूपच जाण्याचीही घाई
संसदेतही घुमत राहतील वाघीणीचे उद्गार
प्रखर प्रभावी शब्दांना त्या समशेरीसम धार