....ಹೆಂಡತೀ.....

.

ಯಾಕೆ ಹಿಂಡುತೀ ಹೆಂಡತೀ

ಪ್ರಾಣವಾ...?

ಒತ್ತೊತ್ತಿ ಹೊತ್ಹೊತ್ತಿಗೆ

ಕತ್ತಲಲೂ ಸುತ್ತಿಕೊಳುವೆ

ಹೊದಿಕೆಯಂತೆ..

ಎತ್ತಲೂ ಮಿಸುಕಾಡದಂತೆ..

ಬತ್ತಿದೆದೆ ಬಯಲಲಿ

ಸುರಿಸುರಿದು ಪ್ರೀತಿಯ

ಕೆಸರಾಗಿಸಿದೆಯಲ್ಲೇ

ಕಿತ್ತಲಾರದ ಹೆಜ್ಜೆಗುರುತ

ಮೂಡಿಸಿ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ..

ಸತ್ತ ಕನಸ ಹೊತ್ತು

ತಿರುಗುವ ತಿರುಕನಂತಿದ್ದೆ

ಎತ್ತಲಿಂದ ಬಂದೆಯೋ

ಸುತ್ತಲೂ ಚಿಗುರು ಹಸಿರು ಈಗ

ಬೆತ್ತಲಾಗಿದ್ದ ಬದುಕ ಮುಚ್ಚಲು.

ಪಿತ್ತ , ಚಿತ್ತ ವಿಕಾರವಾಗಿತ್ತು

ಅತ್ತು ಅತ್ತು ಬೇಸತ್ತು

ಕುತ್ತುಗಳೇ ತುತ್ತಾಗಿತ್ತು

ಸತ್ತಂತಿದ್ದ ಜೀವಕಳೆ

ಹೊತ್ಯೊಯಲಣಿಯಾದಂತೆ

ಉತ್ತು ಬಿತ್ತಿದೆ ನೀನು ಕೆತ್ತಿ

ಒಲವ ಮೊಳಕೆಯ ನೆಟ್ಟು..

ಸಂಧಿಗೊಂದಿಯಲೆಲ್ಲಾ..

ನಿನ್ನದೇ ಅಟ್ಟಹಾಸ..

ಅಲ್ಲ ಅಲ್ಲ...ಸನ್ನಾಟಾ..?

ಎನ್ನಾಟ ಏನಿಲ್ಲ ಕಣೇ..

ಅತಿಯಾಯ್ತು ಕಣೇ ಸತೀ

ಹೀಗೇ ಆದರೆ ಹೇಗೇ

ಮಿತಿ ಬೇಡವೇ ಮತಿಗೆ

ನನ್ನ ತಿಥಿಯಾದೀತೆಂಬ ಚಿಂತೆ

ಮುಂದೇನು ಗತೀ..‌

ಹೇಳೇ ನನ್ನ ಹೆಂಡತೀ

ನೀನೇ ನನ್ನ ಜೀವದೊಡತೀ....‌