સ્પંદન

ન જાણી તેં અરવ વૃક્ષની કરૂણા

નહીં તો હરખાઈ જાત,

ન સ્પર્શી તેં ધરાની મખમલી શૈય્યા

નહીં તો મલકાઈ જાત,

ન માણી તેં ઘેરા વાદળોની ભીનાશ 

નહીં તો ભીંજાઈ જાત,

ન સુણ્યો તેં ઉમડતા સાગરનો ઘૂઘવાટ 

નહીં તો ખોવાઈ જાત,

ન કર્યો તેં કોમળ રંગોમાં વિશ્વાસ

નહીં તો રંગાઈ જાત,

ન કળ્યો તેં આભનાં હેતનો મર્મ 

નહીં તો અંજાઈ જાત, 

..... વીત્યો કાળ હરખાવાનો, ભીંજાવાનો, રંગાવાનો... 

 ન કહીશ એમ માનવજાત !