નમાયો

જીવન જરી જ જંપાયો છું, 
જ્યાં જુઓ ત્યાં હંફાયો છું.

આમ જુવો ત્યાં ઊભા હતા વન,
 આ વેરાન બની ઝુલે છે તન. 

કળી કળી  કણ કસાયો છું. 

સ્વ ની પીડાય સ્વને જ પોસાય,, 
છતાં સહુ માં જ ચોમેર વસાય. 

પીડી ફસીય ફસાયો છું. 

વીરહથી જ વસતા મિલન વીણ,
સ્મરણે જુવો તો સળગતી મીણ.

કાઢી કૂંપળ  લચાયો છું.

કવિતા માં શું હોય છે મનરવ,
શબ્દ શણગાર હોય છે તનરવ.

 સફળ નિષ્ફળ જ નમાયો છું.