મોઢે ખંભાતી તાળું
મોઢે ખંભાતી તાળું
મોઢે વાખેલુ ખંભાતી તાળું.
ને છે હાથે જંજીરનું જાળું.
ચાવી તાળાં મહીં ઝૂલતી.
હાથે બેડી, કેમ કરી ખોલું ?
મૌનની ભાષા આંખોની વાચા.
જે ઉકેલે એ દિલને હું ખોળું.
આંબાની ડાળે ટહૂકે કોયલરાણી,
સોનાનાં પાંજરે પુરાયુ પંખી ભોળું.
કર્યો છે ગુનો બધાંએ ભેગાં મળીને,
મારવાં આવ્યું છે હાથમાં પથ્થર લઈ ટોળું.