મન મારું વાદળ થઈ જાતું
મન મારું વાદળ થઈ જાતું


આકાશે જોતાં જ મન મારું હરખાતું, દોડીને વાદળ થઈ જાતું,
ઓચિંતું ધરા પર ફોરામાં વરસીને ઝરણાની જેમ વહી જાતું.
વાદળની પાછળ એ દોટો લગાવે ને અટકે ના અમથું જરીક,
ઊડતા ઉમંગો અને વણખૂટી આશાઓ ઊંચકીને દોડે લગીર,
ક્યારેક તો વાદળીની લીસી સપાટી પર હરણાં શું છેલ થઈ જાતું,
આકાશે જોતાં જ મન મારું હરખાતું, દોડીને વાદળ થઈ જાતું.
કોરું કોરું એ તો રખડ્યું બહુ જ પણ ભરતું નહિ કદીયે ઉમંગ,
વાદળની સંગે એ જઈને બેઠું ને ત્યાંતો ભીના થઈ ઉછળે તરંગ,
થોડીક વારમાં એ ઠેકડાઓ ભરતું ને થોડામાં ઠાવકું થઈ જાતું,
આકાશે જોતાં જ મન મારું હરખાતું, દોડીને વાદળ થઈ જાતું.
કાળી ઘટ્ટ વાદળીને જોતાં જ પળભરમાં ગીતોનો રેલાવે સૂર,
ભીતર ભરેલી કોઈ આશામાં સળવળતું ટાંપીને બેઠું છે દૂર,
ઘડીકમાં ખીલતું ને ઘડીકમાં કરમાતું, ઘડીકમાં મયુર થઈ જાતું,
આકાશે જોતાં જ મન મારું હરખાતું, દોડીને વાદળ થઈ જાતું.