મ્હોરી ઊઠ્યો પ્રેમ

તુજને પામું મુજ હૈયાની,

એક આખરી નેમ;

સપ્તપદીને પગલે-પગલે,

મ્હોરી ઊઠ્યો પ્રેમ.

પનઘટ જાતી પગદંડી પર,

પગલા તારા ગણવા;

ઊરનું પંખી મોર બનીને,

જાણે નીકળ્યું ચણવા;

અંતર ઊર્મિ આગળ દોડે,

પાછી વાળું કેમ?

સપ્તપદીને પગલે-પગલે

મ્હોરી ઊઠ્યો પ્રેમ..

શિયાળાના કૂણા તડકે,

ફૂલડાં થઈને ફરતો,

આંખલડીની મૌન વાત,

જઈ ઘરચોળાને કરતો;

આંખો મીંચી આભ અડાબીડ,

ઝુકે ધરા પર જેમ;

સપ્તપદીને પગલે-પગલે;

મ્હોરી ઊઠ્યો પ્રેમ.

મારી ભીતર તારા સમણે,

એકતારો ને મીરાં;

આંખ ખૂલે, તુજને ના નીરખું,

કાળજ પડતાં ચીરા;

સૃષ્ટિ આખી સાંવરીયો ને,

પડખે રાધા જેમ;

સપ્તપદીના પગલે-પગલે;

મ્હોરી ઉઠ્યો પ્રેમ.

વ્હાલપથી વીંટળાતી બાહોં;

અમી વરસતું જાણે,

રાબ, છાશ, કંસાર હોય જે,

જમશું એક જ ભાણે;

તારી સંગે જીવતર મારું,

સોળવલ્લું હો હેમ;

સપ્તપદીને પગલે-પગલે,

મ્હોરી ઊઠ્યો પ્રેમ.

જુદાઈ તારી અંગે-અંગે,

અગન તોપ થઈ ફૂટે;

મારૂં સપનું તારા ખોળે,

પ્રાણ દેહથી છૂટે;

તારા અંતરમનમાં ડૂબું,

મનને ફાવે તેમ;

સપ્તપદીને પગલે-પગલે;

મ્હોરી ઊઠ્યો પ્રેમ..