મા

હૃદયમાં લાગણીનું પૂર થઈને તું વહે છે બા;

ભીતર એક વાગતી સંતુર થઈને તું વહે છે બા.

ડૂમાતો સાવ ખાલીપો વલૂરે વેદના જ્યારે;

છલકતું કો' અગોચર નૂર થઈને તું વહે છે બા;

હજી સતસંગમાં પડઘાય કાયમ કિર્તનો તારાં;

ગીતાનાં વાંચને ચકચૂર થઈને તું વહે છે બા.

જીવે છે સ્પર્શ લીલો ખેતરે સૌ ચાસમાં તારો;

નદી પડખે જ ગાંડીતૂર થઈને તું વહે છે બા.

તમારાં સાડલામાં સોડમે જમુના તણી જારી;

 સતત સૌ તારમાં તંબુર થઈને તું વહે છે બા.

મને લાગે હયાતી ઘર તણી ભીંતો મહીં તારી;

શબદનો કોઈ ભગવો સૂર થઈને તું વહે છે બા.

ફળીમાં ચૈતરે ઓખાહરણ બેઠું પ્રતીક્ષામાં;

અમર આશિષ દેતું ઉર થઈને તું વહે છે બા.