કુદરતનું રહસ્ય

મનનું પતંગિયું ઉડી રહ્યું છે,

ઘડીક આ ફૂલે તો ઘડીક,

પેલા ફૂલને એ ચૂમી રહ્યું છે,

કુદરતના રહસ્ય ને પામવા,

જંગલ જંગલ ભમી રહ્યું છે,

ફૂલના મોહમાં પોતાની,

જાતનું મહત્વ ભૂલી રહ્યું છે,

આ મનનું પતંગિયું અહી તહી ભમી રહ્યું છે,

કૂવા જેટલું ઊંડું લાગ્યું આ આત્માનું રહસ્ય,

એટલે કાઠે બેઠી એ જોઈ રહ્યું છે,

મનનું પતંગિયું અહી તહી ભટકી રહ્યું છે,

સફળતાના નશામાં પોતાની

જાત ને ભૂલી રહ્યું છે,

મનનું પતંગિયું ખૂબ ચંચળ,

ક્યાં સ્થિર થઈ ને બેસે છે !

બધું મેળવવાની લાલચમાં,

પાસે રહેલું પણ ગુમાવી દે છે.