કેવો અભિનય કરાવી જાય છે!

પ્રભાતે ઊગે સૂર્ય સાંજ ઢળે આથમી જાય છે

આ દિવસ દરમિયાન કેટકેટલું થઇ જાય છે,

જિંદગી રોજ કેવો અભિનય કરાવી જાય છે !

કળી, ફૂલ બની ખીલે ને કરમાઈ જાય છે,

કદાચ, એ જીવનનો મર્મ સમજાવી જાય છે,

જિંદગી રોજ કેવો અભિનય કરાવી જાય છે !

માણસ ખાલી હાથ આવ્યા ને ખાલી જાય છે

છતાં, જિંદગી ભેગું કરવામાં વેડફાઈ છે,

જિંદગી રોજ કેવો અભિનય કરાવી જાય છે !

નાયક તો સદા એના એ જ રહે છે

બસ, વાર્તા રોજ એની બદલાઈ જાય છે,

જિંદગી રોજ કેવો અભિનય કરાવી જાય છે !

આંખે ભર્યો આંસુનો અફાટ સાગર,

હોઠો પરનું સ્મિત સહર્ષ છુપાવી જાય છે,

જિંદગી રોજ કેવો અભિનય કરાવી જાય છે !

કર્મ જે સંચિત કરીએ એજ ફળી જાય,

જાણવા છતાં સૌ કેમ અજાણ રહી જાય છે,

જિંદગી રોજ કેવો અભિનય કરાવી જાય છે !