હેરિટેજ સીટી - અમદાવાદ

મોડી રાતે ઊંઘ આવી ને, સવારે મળી ગઈ આંખો,

કૈં વિધ સપનાં જોયાં ત્યાં તો, મનને લાગી પાંખો !

સ્હેજ સરખા જાણીતા ચહેરા, આવ્યા નજર સામે,

ધીમું હસીને કહેવા મથતા, જાણ્યે ને અજાણ્યે !

"કોણ છો સૌ તમે ?" પૂછી બેઠી હું ભૂલી વિવેક,

અરે ! કાં ન ઓળખ્યા અમને, મળે તું દિન ને રૈન !

"ભૂલી ગઇ બેટા પરદાદાને, રોજ જતી નદી પાર,

એલિસબ્રિજ બંધાવ્યો'તો મેં, હું દાદા હિંમતલાલ !

                   

પગે લાગી ત્યાં હું ને, આવ્યાં ઝળઝળિયાં આંખમાં,

ખટાંગ ! કરતો ચીપિયો વાગ્યો, વાગ્યાં ઢોલ-શરણાઇયાં !

"માણેકબુઆ તમે ? તમારી વાતો મેં બહુ સાંભળી,

કેવી રીતે બાંધી તમે, ચટાઇ જાદુઈ તમારી ?"

ખડખડાટ હસ્યાં તેઓ, ત્યાં નોબત મોટી વાગી,

ખુદ બાદશાહ અહમદશાહની આવી લાગી સવારી !

નતમસ્તક થઈને જોઈ રહી'તી હું આ સૌ નઝારો,

અમદાવાદનાં ઘડવૈયાનાં દર્શનનો મળ્યો જે લ્હાવો !

આ શહેરની જાહોજલાલી છે આ વીરોને આભારી,

ફરજ બની છે, આપણાં સૌની, તેને દઈએ વધારી !