હાઉસવાઈફ

કોઈ પુછે નહીં હું શું કામ ગીત ગાઉ છું .

ખબર નહીં કેમ શબ્દ થી હળવી થાઉં છું.
સપના ઓ શું હતા તે આજે યાદ નથી.
ફરજ ના બોઝે કંઈ જિંદગી સૌગાત નથી.
રાની લક્ષ્મી બાઈ કહેતા પપ્પા લાડથી,
પપ્પા ની રાની,પતિ ની લક્ષ્મી
અંતે ઘર ની બાઈ બની પિડાવ છું.
રસોડું,ફળિયું,ઓસરી,અઢેલી,
એટલી દુનિયા માં જ ખોવાય જાવ છું.
સવાર થી સાંજ હું કંઈ નથી કરતી,
કપડાં,વાસણ,પોતા ને રસોઈ માં અટવાય જાવ છું.
શોખ ને ઈચ્છા ઓ કબરમાં દાટી,પરિવાર સાચવવામાં ઓતપ્રોત થાવ છું.
કદર મળે ન મળે તો પણ જીવતર તાણી જાવ છું.
શહીદી મારી કોઈ ન જાણે કે ગણકારે હું તો ઘર‌ને મારા તારી જાવ છું.
પ્રેમ,હુંફ વ્હાલ,વાત્સલ્ય ને સહારે  પરિવાર ની અપેક્ષા ઓને પાર કરી જાવ  છું.
ખબર નહીં પણ હકીકત છે દોસ્ત
ગૃહિણી હું ઘર ઘર ની યંત્ર માફક જીવ્યે જાવ છું.
કુરબાન મારી જીદંગી આ પરિવાર ને કરી જાવ છું.

ઓગાળી ખુદ ના અસ્તિત્વ ને હું સંબંધો ગુથ્યે જાવ છું 

ભલે ઓળખ ન મળે તો પણ હાઉસ વાઈફ માં ખુદને કુરબાન કરી જાવ છું .