ઘવાયું
ઘવાયું
ઘવાયું હૃદય હવે સહન ક્યાં થાય વેદના,
દિલ બાળક જેવું વાતોમાં આવે ઉભરાય,
છલકાવું ક્યાં ને ઠહેરુ ક્યાં ? ના સમજાતું,
હાથ ઝાલી લે મારો અસહ્ય ના સહેવાતું,
ખડખડાટ હસતી નદીઓની જેમ વહેતી 'જીજ્ઞાસા'
આવી એવે આરે નથી દેખાતી દિશા મઝધારમાં,
ચારેકોર અંધકારમાં લપટાઈ જ્વાળાઓની આગ,
હે પ્રભુ તારું નાદાન પરિન્દુ કદાચ છોડી ના દે પ્રાણ.