ભયાનક રાત
ભયાનક રાત
ઘનઘોર રાત ને સૂમસામ સડક,
લાગે ડર જોઈ દરેક સડકની ચીજ,
ડગલે ડગલે લાગે કોઈનો આભાસ,
વધી જતાં અંધારી રાતમાં ધબકાર,
ભૂત પ્રેતનો ભય કરી જાય મનમાં ઘર,
પડછાંયો બની સતાવે એ દરેક ક્ષણ,
ક્યારેક બિલાડી તો ક્યારેક શિયાળ,
સાંભળીને તેમનો નાદ થંભી જતાં ધબકાર,
માનવને નિર્બળ બનાવે આ મનનો ડર,
માનસપટ પર છવાઈ જાય ભયાનક રાત.