వ్యథ మిగిల్చిన మచ్చ
వ్యథ మిగిల్చిన మచ్చ
ఒక్కటిగా కలిసిన జ్ఞాపకాలు
వేరైనప్పుడు ఎంత బాధిస్తాయో
నాకెవరూ చెప్పలేదు
తెలిసీ పులి బోనులోకి వెళ్లేంత సాహసం
నా బాల్యం ఇవ్వలేదు
అయినా విధి కలిపినట్లు
నీ కౌగిట చేరాను
ఎంత హాయి అంటూ ప్రేమ గీతాలు ఆలపించాను
నిన్ను నిలుపుకోవాలని నే చేసిన వృథా ప్రయత్నాలు
చాచి పెట్టి నా బుద్ధిని కొట్టాయి
కళ్ళు బైర్లు కమ్మే నటన నన్ను ఆవహించింది
హృదయాన్ని పాషాణం చేసుకుని
జీవితాన్ని సాగదీస్తూ ఉన్నా కానీ
ఆనాటి మానసిక వ్యథ
నీ నుంచి విడివడి ఏడ్చిన సొద
ఇంకా మర్చిపోలేదు నా యెద
ఆ గాయాలు మానినట్లు
కాలం ముసురుకుంది
నాపై నన్ను ఉసిగొల్పిన చర్యల ఫలితం దాక్కుండి పోయింది
ఎక్కడో ఒక మచ్చలా
ఇంకా వన్నె తగ్గలేదు
జ్ఞాపకాల వరుసలో కలిసిపోలేదు
అది నీ పేరు విన్నప్పుడు కలిగే స్పందన కావొచ్చు
గుర్తించే వారెవ్వరూ లేనప్పుడు నే పలికే రాగం కావొచ్చు