నా మనసే

ఎగిరే గాలిపటం లా

విరిసిన కుసుమం లా

పరవసాన పరవశించే

ఓ మనసా

చిరు బాల్యం

నా జ్ఞాపకం

నాలుగు స్తంభాల

నడుమ ఆడే ఆ ఆటలు

నేలా బండలు

ఏడుపేంకులాటలు

ఆహా ఎవరితో

చెప్పేది ఆనాటి

మధురానుభూతులు

అలసి సొలసిన

ఈ మనసు

ఇప్పుడు కాంక్షిస్తుంది

ఆ చిన్నారి మనసులను,

మనుషులను

ఎక్కడని వెతికేది

ఆ స్నేహలను

ఆ సమయాన్ని

ఓ మనసా

ఆవేశము ఆనందము

రెండు త్రాసులలో

జీవితం

అలసిన, సొలసిన ఓ మనసా

ఊరటిల్లవే ఓ మనసా

ఎంతటి వారలైన

ఈ ఎడబాటు తప్పదే

ఆడపిల్ల ఆడపిల్లే కానీ ఈడ పిల్ల కాదు కదా

అన్నదమ్ములు, అక్కాచెల్లెళ్లతో

ఆటలాడే ఆ వయసు

ఇక తిరిగిరాదే ఓ మనసా