କଳ୍ପନାର ଗୀତ 55
କଳ୍ପନାର ଗୀତ 55
ନିଦରେ ସପନ ନେଇଯାଏ ମନ
ହଜିଯାଏ ହୃଦୟରେ
ପ୍ରେମ ପରଶରେ ଭିଜିଗଲେ ପୁଣି
ରହିଯାଏ ହତାଶରେ
ହତାଶରେ ଆଶ ଦେଉଥାଏ ପ୍ରାସ
ମନ ପ୍ରୟାସରେ ରାଜି
ଖୋଜି ବୁଲେ ଖାଲି ଏଇଠି ସେଇଠି
ହେଉଥାଏ କେତେ ସାଜି
ରହିଯାଏ ସ୍ଵପ୍ନ ହୋଇଯାଏ ଚୁର୍ଣ୍ଣ
ବିରହକୁ କରି ପୂର୍ଣ୍ଣ
ତଥାପି ଭୁଲିନି ସ୍ଵପ୍ନର ସାଥୀକୁ
ଏବେବି ମନ ଉଦ୍ଦାମ
ପ୍ରେମ ଏକ ଇଛା ଅପୁରିତ ବାଞ୍ଛା
ଜାଣି ପାରିଲିନି ଉତ୍ସ
ପ୍ରେମର ସପନ କୁହୁକର ବନ
କହିଦିଏ ନୁହେଁ ସ୍ଵଛ
ପ୍ରଶାନ୍ତ କୁମାର ହୋତା