ଶିଖାଏ ବଞ୍ଚିବା କଳା

ତୁମେ ଗଲାପରେ ଝୁରିଝୁରି ସିନା

ହୋଇଛି ମୁଁ ଦରମରା ,

ବିରହ ଜ୍ୱାଳାରେ ଜଳି-ପୋଡ଼ି କିନ୍ତୁ

ସାଜିନାହିଁ ଦିଗହରା ।

ଜୀଇଁବାର ଏକ ଭିନ୍ନସ୍ଵାଦ ମୁହିଁ

ଚାଖିଲି ସେବେଠୁ ପରା,

ଆଶାହରା ସବୁ ଗୋପୀମାନଙ୍କୁ ମୁଁ

ଶିଖାଏ ବଞ୍ଚିବା ଧାରା ।

ମୋ ପାଶୁ ଦୂରେଇ ତୁମେ ଯଦି ସେଠି

ହସିପାର ମିଠା ହସ ,

ମୁଁ ଏଠି କାହିଁକି-ତୁମ ବିରହରେ

ସୁଖ କରିଦେବି ଶେଷ !

ତେଣୁ ନିଜେ ହସି,ବାନ୍ଧବୀମାନଙ୍କୁ

ଶିଖାଏ ବଞ୍ଚିବା କଳା ,

ବିଭୁ କରୁଣାରୁ ଶାନ୍ତିରେ ଅଛି ମୁଁ

ସବୁ ତ ତୁମରି ଲୀଳା !!

ବି. ନିରୁପମା

ମାମୁରିଆ, ଛେଣ୍ଡିପଦା,ଅନୁଗୋଳ।