ଗୋରା ଦେହ ତୋର

ଗୋରା ଦେହ ତୋର କିଏ ଆଣିଦେଲା

କିଏ କଲା ତୋତେ ଗୋରୀ

ଲାବଣ୍ୟ ତୋହର ଝଲକାଏ ଆଖି

ମନ ଯାଏ ମୋର ପୁରି

ଅଳଙ୍କାର ତୋର ଦେହର ଶୃଙ୍ଗାର

ପୋଷାକରେ ପ୍ରେମ ଗନ୍ଧ

କହିଦେଲେ କିଛି ଲାଗେ ମଧୁଝରେ

ମନ ମାନେ ନାହିଁ ବନ୍ଧ

ଲମ୍ବା ବେଣୀ ତୋର ଲମ୍ବିଛି କଟିକୁ

ନିତମ୍ବରେ ଆଶ୍ରା ନେଇ

ପାଦପ ତୋହର ପାଉଛି ପରଶ

କମଳ ଅଙ୍ଗରେ ଯାଇ

ନଦେଖିଲେ ତୋତେ ଭାଙ୍ଗିଯାଏ ମନେ

ଭଗ୍ନ ହୃଦୟରେ ଭାବେ

ମଗ୍ନ ମନ ମୋର ମନ୍ମଥ ଣରୀରେ

ନିଃସ୍ଵ ବୋଲି ଭାରି ଲାଗେ

ତୋତେ ଦେଖିଦେଲେ ନୀରସ ଜୀବନେ

ସରସତା ଆସେ ବସି

ଅବାଧ୍ୟ ପାଦବି ଚାଲିବା ଲାଗଇ

ପାରେ ନାହିଁ ଆଉ ଖସି

ନିଃଶବ୍ଦ ଜୀବନ ଭାବନା ତୋଫାନ

କାମନାରେ ହୁଏ ହୀନ

ମହକିଲେ ପ୍ରୀତି ମତ୍ତ ହୁଏ ଗତି

ଆନମନା ହୁଏ ମନ

କେତେ ବାହାନାରେ ଯାଏ ତୋ ପାଖକୁ

ଦେଉ ନାହୁଁ ଟିକେ ଦେଖା

ରିକ୍ତ ମନ ମୋର ତିକ୍ତ ହୋଇଲାଣି

ଅଭିସାରକୁ ଅପେକ୍ଷା

ପ୍ରଶାନ୍ତ କୁମାର ହୋତା