चेहरा
चेहरा
अस्पष्ट असा एक चेहरा होता ,
नजरे समोरून जात नव्हता.
विचार ही मंदावला होता,
आठवणी च्या पुढे जात नव्हता.
ईतक्या वेळचा प्रसंन्न होतो,
अचानक अस्वस्थ झालो.
का कुणास ठाऊक,
उन्हाच्या पावसात न्हाऊन गेलो.
आता शब्दात मांडायचा,
एकच पर्याय होता.
पण राणीच्या गोष्टीत,
तिचा राजाच नव्हता.
चेहऱ्या सारख्याच,
आठवणी पुसट होतील.
तश्याच का होईना,
नजरे समोर येत राहतील.