ભગ્ન હૃદયનું પાત્ર

એને મેળામાં એકવાર ભગ્ન હૃદયનું પાત્ર,

મુગ્ધ ભાવોથી ભરીને કેવું છલકાવ્યું હતું,

એમાં હળવેક થી એને સ્નેહના સ્પંદનનું,

એક મોરપીંછ મહોબ્બતથી ઝબોળ્યું હતું,

પછી એને બંધ નયનોથી મારી જ સામે,

વેધક નજરે જરાક કાતિલાના જોયું હતું,

આ બધું જ મેં મારી નજરો નજર નિર્દોષ,

દિલથી હતપ્રભ થઈને હેતે નિહાળ્યું હતું,

નૈનકમાનેથી એ મોરપીંછ મારી ઉપર મને,

મારીને પ્રેમથી જીવતો રાખવા છોડ્યું હતું,

આ દિલ મારું તરત જ ઘાયલ પંખી થઈને,

મહોબ્બતના મેદાનમાં કેવું તરફડતું હતું,

બસ તે દિવસથી આજ સુધી મુજ હૈયાને,

હજુ સુધી ક્યાં કોઈ જ સૌન્દર્ય ગમ્યું હતું,

જિંદગીની એ "પરમ" પળ હજુયે યાદ છે,

કોઈ "પાગલ" કહી ને કેવું સરસ હસ્યું હતું.