મા તારી મમતાઈ

હાથ ફરે મા હેતે શીરે

પામું સકળ સુખવાઈ

ખોળે રમવું તારા મા એ

જાણે વૈકુંઠી ઠકુરાઈ

વ્હાલ તમારા મા લાખેણા

સાચી પ્રેમ સગાઈ

ઘડી તને મા; દે વિધાતા

સ્વર્ગ તણી હરખાઈ

સૂરજ– સોમ શાખડે ઝૂલે

મા તારી મમતાઈ

આંખલડી મા તારી જાણે

ગંગાની નીતરાઈ

દે હોઠો આશિષ મા જ્યારે

દૂર રહે વિકટાઈ

જગ શીરેથી ના ઉતરે એ..

મા તારી ઋણ ઉતરાઈ(૨)