વિસ્મય
વિસ્મય
સ્મિત પાછળ છુપાયું છે વિસ્મય
ભરીને બેઠું છે કંઈક ગૂઢ રહસ્ય,
કળી શકે તેને તો તે પોતિકાનો છે લય
પારકાથી તેની પિછાણ છે ઝાઝી દૂર,
મૂંગુ રહેતું તે સદા, હસી ન શકતું લાચાર,
દુનિયા ફરીને સ્મિત સૌને કરતું વિસ્મિત,
કયારેક ખુમારીના પાને તે અકળાઈ વળતું,
ને કદીક 'આશુ' થઈ અઢળક વરસી જાતું.