સરિતા નુ મૌન

તું ઘૂઘવતા સાગરનું મૌન

શબ્દે શબ્દે નિખરતું...

કાવ્ય કાવ્ય સંઘરતું

મારી ભીતર

વમળાય છે તારું મૌન..

કાશ! કોઈ તને કહી દે

આ સરિતાનું મૌન

વારંવાર તુટે છે

કિનારે આ મૌનના

મોજાઓ

અથડાય, પડઘાય,

ફીણ ફીણ થઈ જાય

છતાં

હું સરિતા પાછી

કદી વળી નહીં

સમુંદરમાં સમાઈ જાઉં

એ જ મારું

જીવન સાર્થક્ય.