જાયો રે જશરાજનાં કૂળનો...
જાયો રે જશરાજનાં કૂળનો...
એનો આજેય ઉભો અડીખમ પાળિયો,
જેણે રાખી'તી દૂધડાની લાજ રે,
લોહરવંશી ! હું તો જાયો રે જશરાજનાં કૂળનો...
એણે નાની ઉંમરે પરાક્રમ કરીયા,
એણે ધ્રુજવ્યાં મોગલ સરદાર રે,
લોહરવંશી ! હું તો જાયો રે જશરાજનાં કૂળનો…
એણે ફરકાવી ધજા લાહોરકોટની,
વળી બન્યા છે જગનાં સમ્રાટ રે,
લોહરવંશી ! હું તો જાયો રે જશરાજનાં કૂળનો…
એણે પોખણાં રે પડતાં મેલીયા,
વળી ગયાં માંડવેથી મેદાન રે,
લોહરવંશી ! હું તો જાયો રે જશરાજનાં કૂળનો…
એણે અશ્વ કુદાવ્યો મોગલ ફોજમાં,
એની વીજળી બની તલવાર રે,
લોહરવંશી ! હું તો જાયો રે જશરાજનાં કૂળનો…
એણે ધીંગાણા ધર્મ માટે ખેલીયાં,
ખેલ્યાં કાંઈ ગૌમાતાને કાજ રે,
લોહરવંશી ! હું તો જાયો રે જશરાજનાં કૂળનો…
એણે મુગલ ધૂળ ભેગા કરીયા,
થયાં એના ધીંગાણે જયકાર રે,
લોહરવંશી ! હું તો જાયો રે જશરાજનાં કૂળનો…
ઓલા કાયરોએ છળકપટ કરીયાં,
એતો માથડાં નોખાં કરી જાય રે,
લોહરવંશી ! હું તો જાયો રે જશરાજનાં કૂળનો…
એના માથા પડ્યાને ધડ લડ્યાં,
એ તો ધીંગાણે રંગ રાખી જાય રે,
લોહરવંશી ! હું તો જાયો રે જશરાજનાં કૂળનો…
એનાં 'અર્જુને' ગીતડાં લખીયા,
લખ્યાં કાંઈ વીરતાનાં ગાન રે,
લોહરવંશી ! હું તો જાયો રે જશરાજનાં કૂળનો.