જાયો રે જશરાજનાં કૂળનો...

એનો આજેય ઉભો અડીખમ પાળિયો,

જેણે રાખી'તી દૂધડાની લાજ રે,

લોહરવંશી ! હું તો જાયો રે જશરાજનાં કૂળનો...

એણે નાની ઉંમરે પરાક્રમ કરીયા,

એણે ધ્રુજવ્યાં મોગલ સરદાર રે,

લોહરવંશી ! હું તો જાયો રે જશરાજનાં કૂળનો…

એણે ફરકાવી ધજા લાહોરકોટની,

વળી બન્યા છે જગનાં સમ્રાટ રે,

લોહરવંશી ! હું તો જાયો રે જશરાજનાં કૂળનો…

એણે પોખણાં રે પડતાં મેલીયા,

વળી ગયાં માંડવેથી મેદાન રે,

લોહરવંશી ! હું તો જાયો રે જશરાજનાં કૂળનો…

એણે અશ્વ કુદાવ્યો મોગલ ફોજમાં,

એની વીજળી બની તલવાર રે,

લોહરવંશી ! હું તો જાયો રે જશરાજનાં કૂળનો…

એણે ધીંગાણા ધર્મ માટે ખેલીયાં,

ખેલ્યાં કાંઈ ગૌમાતાને કાજ રે,

લોહરવંશી ! હું તો જાયો રે જશરાજનાં કૂળનો…

એણે મુગલ ધૂળ ભેગા કરીયા,

થયાં એના ધીંગાણે જયકાર રે,

લોહરવંશી ! હું તો જાયો રે જશરાજનાં કૂળનો…

ઓલા કાયરોએ છળકપટ કરીયાં,

એતો માથડાં નોખાં કરી જાય રે,

લોહરવંશી ! હું તો જાયો રે જશરાજનાં કૂળનો…

એના માથા પડ્યાને ધડ લડ્યાં,

એ તો ધીંગાણે રંગ રાખી જાય રે,

લોહરવંશી ! હું તો જાયો રે જશરાજનાં કૂળનો…

એનાં 'અર્જુને' ગીતડાં લખીયા,

લખ્યાં કાંઈ વીરતાનાં ગાન રે,

લોહરવંશી ! હું તો જાયો રે જશરાજનાં કૂળનો.