ପୁସ୍ତକ

ଠିକ ତୋରି ପରି ଝିଅଟିଏ

ଦେଇଥିଲା ମୋତେ ବହିଟିଏ

ବହି ଖୋଲି ଯେବେ ଦେଖିଦିଏ

ଥିଲା ତାରି ଭିତରେ ଚିଠିଟିଏ

ଗୋଲାପୀ ଗୋଲାପୀ.....

ସଙ୍ଗୀତକାର ଅକ୍ଷୟ ମହାନ୍ତି ଙ୍କ ଏହି ଲୋକପ୍ରିୟ ଗୀତ ସେତେବେଳେ ସବୁଠି ଆଦୃତ ହୋଇଥିଲା । ସେତେବେଳେ ସମସ୍ତେ ଏହି ଗୀତକୁ ଗୁଣୁ ଗୁଣୁ

ହଉଥିଲେ । ସେତେବେଳେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଭିତରେ ବହି ନୋଟିସ୍ ଦିଆନିଆ ହୋଇ ପଢାପଢି ଚାଲେ । ବହି ପଢିବାରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଆନନ୍ଦ ମିଳିଥାଏ । ପୁସ୍ତକ ପଢିବାରେ ଜଣେ ଜଣେ ନିଜକୁ ଏତେ ହଜାଇ ଦିଅନ୍ତି ଯେ ବାହାର ଦୁନିଆରେ କ'ଣ ହେଉଛି ଜାଣିବା ପାଇଁ ସେମାନେ ପୁରାପୁରି ଅଜ୍ଞ ଥାଆନ୍ତି । ପୁସ୍ତକ ପଢିବା ଦ୍ୱାରା ମନୁଷ୍ୟକୁ ଜ୍ଞାନାଲୋକ ମିଳିଥାଏ । ପୁସ୍ତକ ମନୁଷ୍ୟକୁ ସହନଶୀଳତା, ଧିଶକ୍ତି, କ୍ଷମା,ଦୟା, ଲଜ୍ୟା, ବିନୟୀ ଗୁଣ ଶିଖାଇ ଥାଏ । ଏମିତି ପୁସ୍ତକ ପଢାରୁ ଗୋଟିଏ ଘଟଣା ମନେ ପଡିଯାଏ । ବର୍ଷାର ଏକ ଅଳସ ଅପରାହ୍ନ । ରୋମି ଲାଇବ୍ରେରୀରୁ କିଛି ବହି ନେଇ କ୍ଲାସ ରୁମ୍ ଆଡକୁ ଯାଉଥିଲା । କଲେଜରେ କ୍ଲାସ୍ ସରିଗଲାଣି । ବର୍ଷା ସତ୍ୱେ ବି ପ୍ରାୟ ପିଲା ଚାଲିଗଲେଣି । ହେଲେ ବର୍ଷା ଛାଡିଲେ ଯିବି ଭାବି ରୋମି ଏପଟ ସେପଟ ହେଉଛି । ଜଣେ ସିନିୟର ପାଖକୁ ଆସି କହିଲେ ଆସ ତୁମକୁ ଘରେ ଛାଡିଦେବି । ରୋମି ତାଙ୍କୁ ଟିକିଏ ଚାହିଁଲା ଥାର୍ଡ ଇୟର୍ ର ଅମିତ ଭାଇ । ସେ ଦେଖିଛି ସେ ପ୍ରାୟ ତାକୁ ଦେଖନ୍ତି । ହେଲେ କେବେ କିଛି କୁହନ୍ତି ନାହିଁ । ଆଜି ବର୍ଷା ପାଇଁ ହେଉ କି ନିରୋଳା ଦେଖି ହେଉ କଥା ହେବାର ବାହାନା । ଆରେ ଭାବୁଛ କଣ କହି ଅମିତ, ରୋମି ହାତରେ ଧରିଥିବା ପୁସ୍ତକକୁ ନିଜ ଆଡକୁ ଟାଣି ନେଇ ସିଟ୍ ରେ ବସିବାର ଇସାରା ଦେଲେ । ଝିପିଝିପି ବର୍ଷାରେ ସେ ପ୍ରାୟ ଭିଜିଗଲାଣି । ବର୍ଷା ପାଇଁ ଯିବାକୁ ଚାହୁଁନଥିଲେ ମଧ୍ୟ କଲେଜ ଶୁନ୍ ଶାନ୍ ହୋଇଗଲାଣି, ଏକୁଟିଆ ରହିବା ବି ସୁରକ୍ଷିତ ନୁହେଁ । ତେଣୁ ଚୁପଚାପ୍ ଯାଇ ବାଇକ୍ ପଛ ପଟେ ବସି ପଡିଲା । ଘର ଆସିଗଲା ରୁହ କହି ଗାଡି ରୁ ଓହ୍ଲାଇ ପଡି ଶୀଘ୍ର ଶୀଘ୍ର ଘର ଭିତରକୁ ଚାଲିଗଲା । ତାପରେ ଦୁଇ ତିନି ଦିନ କଲେଜ ବନ୍ଦ ଥିବାରୁ କଲେଜ ଯାଇ ହେଲା ନାହିଁ । ଏମିତି ଗୋଟିଏ ସପ୍ତାହ ବିତିଗଲା । ତାପରେ କଲେଜ ଆସିବା ପରେ ପ୍ରଥମେ ସେ ତାର ସିନିୟର୍ ଅମିତ ଭାଇଙ୍କୁ ଖୋଜିଲା । କାରଣ ସେଦିନ ଠାରୁ ବହି ତାଙ୍କ ପାଖରେ ରହିଯାଇଥିଲା । ସେ ମଧ୍ୟ ବହି ଧରି ତା’ରି ଆଡକୁ ହିଁ ଆସୁଥିଲେ । ତା ହାତରେ ବହି ଦେଇ କହିଲେ ବହି କୁ ଯତ୍ନରେ ରଖିବ । କିଛି ଖାସ୍ ଅଛି ସେଥିରେ । ରୋମି ତାଙ୍କ ହାତରୁ ବହି ନେଇ ଥ୍ୟାଙ୍କ୍ ୟୁ କହି ହସି ଦେଇଥିଲା । ଘରେ ବହିର ପୃଷ୍ଠା ଓଲଟାଇବା ପରେ ସେଥିରେ ଚାରି ଚଉତା ହୋଇ ରହିଛି କାଗଜ ଖଣ୍ଡେ । ତାକୁ ଖୋଲି ଦେଖେତ ସେଥିରେ ଲେଖା ହୋଇଥିଲା 'କେବଳ ତୁମର' ।