ଯୋଡିଦେବା ଆସ ସୁମନରେ ମନ

ବଗିଚାର ଆମେ  ଫୁଲ ନାନାରଙ୍ଗ

    ଚହଟେ ଆମ ସୁବାସ

ଫୁଟି ଝରିଯିବା  ନୁହେଁ ମାତ୍ର ଲକ୍ଷ୍ୟ

    କରୁଛୁ ଆଶା ପ୍ରକାଶ ।

ତୋଳିନିଅ ପ୍ରିୟ   ବନ୍ଧୁ ମାଳାକାର

     ଯତନରେ ଗୁନ୍ଥ ହାର

ଭରିଦେବୁ ମନେ    ଦୁର୍ଲଭ ଆନନ୍ଦ

      ସୁଗୁଣ ଦିବ୍ୟ ସମ୍ଭାର ।

ହେଉ ସେ ମୂରତି  କାଷ୍ଠ ବା ପାଷାଣ

     ପୁଙ୍ଗବ ବୀର ଶହୀଦ

ତ୍ୟାଗପୂତ ଯଦି    ଜୀବନ ପବିତ୍ର

     ଅପୂର୍ବ ଆମ ସ°ଯୋଗ ।

ବିବାହ ଉତ୍ସବ    ଗୃହ ସାଜସଜ୍ଜା

     ସୁନ୍ଦର ସୁମନୋହର

ଯହିଁ ମିଶେ ମନ  ଫୁଟେ ଆତ୍ମାଫୁଲ

     ବନ୍ଧନ ହୁଏ ମଧୁର ।

ସାଉଣ୍ଟଇ ଝରା   ନଦୀର ଶଯ୍ୟାରୁ

    କ୍ଷୁଦ୍ର ଅତି ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣ କଣ

ଯତନେ ଗଢ଼ିଲେ   ହୁଏ ଅଳଙ୍କାର

    ମନୋହର ମୂଲ୍ୟବାନ ।

ଚାଲ ଯୋଡିଦେବା  ସୁମନରେ ମନ

    ହେବା ଆମେ ସୁସ°ହତ

ବିତରିବ ଆମ    ସୁଗନ୍ଧ ମହକ

    ଏକତ୍ୱ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭାରତ ।